وظیفه نذر کننده به‌هنگام فراموش کردن مضمون دقیق نذر
|
|
سوال :
|
شخصی برای رسیدن به حاجتی نذری کرده است، ولی پس از گذشت مدّتی و برآمدن حاجت، مضمون دقیق نذرش را به خاطر نمی‌آورد و فقط می‌داند که حدوداً چنین نذری بوده است. وظیفۀ او در برابر آن نذر چیست؟
|
|
جواب : |
به هر مقدار که یقین دارد عمل کند. |
|
|
|
عمل بر خلاف نذر
|
|
سوال :
|
بنده نذر کردم که اگر
در کاری موفق شوم یک اتوبوس نذر امام زمان به جمکران ببرم. خدا را شکر در کارم
موفق شدم. حالا اگر بخواهم به جای بردن اتوبوس به جمکران هزینه‌های مربوط به آن را
خرج بیماران سرطانی یا ازدواج جوانان بکنم ایرادی دارد؟
|
|
جواب : |
اگر می‌توانید،باید به نذر خود عمل کنید و اگر نمی‌توانید، نذر
ساقط است و لازم نیست به آن عمل کنید.
|
|
|
|
|
عمل نکردن سهوي به نذر
|
|
سوال :
|
شخصی با رعایت تمام شرایط، قسم می خورد که من تا زنده ام هر سه روز کاری را انجام دهم (مثلاً هر سه روز از احوال دوستم با خبرشوم و یا مثلاً هر سه روز مبلغی را صدقه بدهم ویا...) و یک دفعه سهواً و از روی فراموشی سه روز می گذرد و به نذرش عمل نمی کند. حال آیا گناهی مرتکب شده و باید کفاره بپردازد؟
|
|
جواب : |
گناهی مرتکب نشده است و کفاره هم لازم نیست. |
|
|
|
|
حجيّت قسم
|
|
سوال :
|
اگر شخصي در خصوص مسأله‌اي كه مورد اختلاف طرفين است و دلائل و شواهد آن روشن بوده و اثبات آن از طريق قرائن و شواهد كاملاً واضح مي‌باشد، قبل از اثبات موضوع جهت ردّ مدّعي به قسم متوسّل گشته و با سوگند به اسم خداي عظيم (قسم به خداي عظيم) از پذيرفتن دلائل خودداري نمايد.
1) آيا اين نوع قسم حجّت شرعي است؟
2) آيا اين نوع قسم نافي عدالت است؟
|
|
جواب : |
1) اين نوع قسم حجّت شرعي نيست.
2) اين نوع قسم اگر العياذ بالله دروغ باشد عادل را فاسق ميكند و اگر واقعيّت داشته باشد نافي عدالت نيست. |
|
|
|
|
ندانستن کفاره قسم
|
|
سوال :
|
آيا كسي كه نمي‌داند قسم خوردن به اسم مبارك خداوند كفّاره دارد و قسم بخورد، ايا كفّاره بر او واجب است؟ كسي كه بدون توجّه و بدون اختيار به نام خدا قسم بخورد، آيا كفّاره بر او واجب مي‌شود؟
|
|
جواب : |
كفّاره ندارد. |
|
|
|
|
ترک عمدي نذر مطلق
|
|
سوال :
|
اگر كسي عمداً يا سهواً نذرش را حتّي نذر مطلق را ادا نكند چه حكمي دارد؟
|
|
جواب : |
بايد كفّاره بدهد و كفاره نذر از نظر مراجع اختلاف دارد.
مسأله 2186) اگر انسان بدون عذر به نذر خود عمل نكند بايد كفّاره بدهد و كفّاره آن كفّاره قسم است (ده فقير را سير نمايد يا بپوشاند و اگر نتواند بايد سه روز روزه بگيرد) مگر آنكه براي تخلّف نذر، كفّاره‌اي معيّن كند كه در صورت تخلّف همان چيز بر او واجب مي‌شود. |
|
|
|
| 1 |